سخنوری ، روح دادن در کلام  و تعبیه کردن آن در بیان است.
سخنی که پیام و اندیشۀ را در محموله‌ی باطنی و بار عاطفی خود حمل می‌کند و این عمل برقرار کننده‌ی یک ارتباط معنوی و  دوسویه بین سخنران و شنونده‌ی آن است. 
سخنوری، هنر اشاعۀ کلام است و سخنور هنرمندیست که خود را در سیما و دل و دیده شنونده‌ی زیبا پسند می‌کارد.
چــگونه قـــدرت بیان خــود را بالا بــبریم و مطالبمان را راحــت‌تر بـیان کــنیم؟
معمولاً دو علت می‌تواند توانایی قدرت بیان ما را کاهش دهد:

۱٫  بازداری‌های عاطفی و درونی

۲٫  عدم کفایت خزانه لغت در ذهن

کسب اعتماد به نفس‌، شهامت‌، توانایی تفکر منطقی و همراه با آرامش به هنگام سخنـرانی در جـمع دشوار نیـست. هــرکس از اراده‌ی لازم برای انـجام این کار برخوردار باشد‌، می‌تواند ظرفیت خـویش را افزایش دهد. در حقیقت هنگامی که با دیگران روبرو می‌شوید باید بهتر فکر کنید‌. حضور آنها باید بـه شما انگـیزه و تحرک بـبخشد‌.
شمار زیادی از سخنرانان عـقیده دارند حـضور سایـرین انگـیزه و مـحرکی است که حضور ذهن و دقـت مغـز آنان را افــزایش می‌دهـد‌. با ایـن حال بـاید به یک مـوضوع کاملا ایمان داشته باشید که تمامی تلاش خود را برای تبدیل شدن به یک سخنران خوب به کار ببندید و به سرعت به این هدف دست یابید‌، رعایت چـهار نکــته در این امر ضـروری اسـت :

–  با اراده‌ای قـوی و خـلـل‌ناپذیر شروع کـنید.
–  دقیقا بدانید که می‌خواهید در مورد چه چیزی صحبت کنید.
–  با اطمینان عـمل کـنید.
–  تمرین! تمرین! تمرین 

“سخــن ” بر‌جـسته تـرین امتیاز آدمی اسـت گاه ساحـرانه از دل بر می‌خیـزد.
و از این رو سخـنوری هـنر اسـت‌، وسخنوران هـنـرمند افسونگران چـیـره دسـتی هـستند که با اعجاز کلامـشان دریای دلها را می‌نوردنـــد‌.
شیوایی سخن سخنوران نشان از زیبایی و شکوه روحشان دارد‌. رسول خدا (ص) می‌فرمایند :”زیـبایی انسان در فـصاحت و شـیوایی زبان اوسـت “

فن بیان ابزاری برای پیشرفتهای شغلی و اجتماعی
جهان، زندگی و حـیـات آدمی عـرصه ارتـباط و رابـطه‌های اجتـماعی است و در عرصه ارتباطات انسانی، گفتار و سخن، از متداول ترین عملکرد انسان است که آدمی را از دیگـر مـوجودات زنـده متـمایـز می‌کـنـد.
ارتباط گفتاری، مهم‌ترین رفتار انسان و تاثیر متـقـابل اجـتـماعی است. اگر خـوب بـنگریم می‌بینیم که تـفاوت حیات انسان با دیگر موجودات زنده و حـیـوانات در این است که او ارتباط خود را از طریـق گفتار و سخن محـقـق می‌سـازد. 

«گوش دادن، سخن گفتن، خواندن و نوشتن» از عناصر اصلی ارتباط انسانی به شـمار می‌رود‌.